Qaraim languages and literatures and Karaism

Qaraim languages and literatures and its Archive Blog Qaraim Tili

QARAIM LANGUAGES AND LITERATURES ONLY

The Qaraim (Karaites) are a religious and cultural group made up of individuals who adhere to the tenets of the Old Testament of the Hebrew Scriptures alone. Their ethnic and religious roots have been a subject of ongoing discussions to the present day.

Over the centuries they have developed their own spiritual and secular literature, creating their own distinct dialects apart from the standard forms of the languages in the areas in which they've lived.

The question is still open as to whether these dialects can be considered independent languages, since they have their own written traditions. These dialects include: Qaraite Hebrew of Constantinople, Qaraite Turkic (several dialects of Crimea, Lithuania, Ukraine), Qaraite Arabic, Qaraite Aramaic, Qaraite Greek of Turkey and the Qaraite Persian dialects.

The number of literary works written in these dialects is enormous, and has hardly been explored. Due to the efforts of their religious opponents, such as the Pharisees, the Qaraim were labeled as an insignificant and unimportant sect.

Since the discovery of the Cairo Geniza, the Dead Sea Scrolls and the Avraham Ben Shemuel Firkovich collections, anthropologists and lingusts no longer consider the Qaraim as such anymore. Qaraim studies have become a hot topic in academic circles, but despite this recent revival of interest in the Qaraim, the linguistic and literary aspect of Qaraim culture remains largely unexamined. This blog is focused SOLELY upon research involving the examination and restoration of the LANGUAGES and LITERATURES of Qaraim.

Thursday, October 25, 2012

Bereşit-Başlanuv-Tora-Hain ve Habil


Hain ve Habil
     1     Adam öz apayı Avanen yattı. Ava yükke qalıp, Hainni doğdı ve:
     – Men adamnı RABBİden mülk kibi aldım! – dedi.
     2Soñ daa onıñ qardaşını Habilni doğdı. Habil qoy-eçki baqa edi, Hain ise topraqnı işley edi.
     3Bir qaç vaqıt keçken soñ, Hain topraqnıñ mahsullarından RABBİge bahşış berdi.4Habil de öz sürüsiniñ birinci doğğan, eñ yahşı ve semiz qoy-eçkilerinden ketirdi. RABBİ Habilni ve onıñ bahşışını alğışladı.


3:‎20 -
Ava – qadimiy yeudiy sözü "Havva" (Ava) "hay" (yaşayış) sözünden kelip çıqtı.

3:‎24 -
Keruvlar – Allağa hızmet etken kökteki mahlüqlar.

4:‎1 -
Hain – qadimiy yeudiy adı "Kain"niñ aytıluvı "kana" (mülk almaq) sözüniñ aytıluvına oşay. 


5Hainni ve onıñ bahşışını ise alğışlamadı. Hain pek açuvlandı, onıñ çırayı bozuldı.
     6– Sen ne içün açuvlandıñ? – dep soradı RABBİ Hainden. – Ne içün çırayıñ bozuldı?7Âhşılıq yapsañ eger, başıñnı kötermeysiñmi? Yahşılıq yapmasañ eger, bosağañnıñ yanına güna yatmaqtadır. O, seni istey, sen ise onıñ efendisi ol.
     8Soñ Hain öz qardaşı Habilnen laf etti. Olar tarlada olğanda, Hain öz qardaşı Habilge qarşı çıqıp, onı öldürdi.
     9RABBİ Hainden:
     – Seniñ qardaşıñ Habil qayda? – dep soradı.
     – Bilmeyim, – dedi Hain. – Men ne, öz qardaşıma qaravulımmı?
     10Soñ RABBİ dedi:
     – Ne yaptıñ sen? Qardaşıñ qanınıñ sesi topraqtan Maña qıyamet qopara.11Endi sen lânetsiñ, qoluñdan tökülgen qardaşıñnıñ qanını qabul etken topraqtan sen red etilgensiñ.12Topraqnı işlegeniñde, topraq saña öz küçüni başqa bermeycek. Sen yer yüzünde dolaşqan qaçaq olacaqsıñ.
     13Hain RABBİge:
     – Cezam kötergisiz.14Mına şimdi Sen meni topraqtan quvasıñ. Seniñ yüzüñden men saqlanırım ve yer yüzünde dolaşqan qaçaq olurım. Kim maña rastkelse, meni öldürir, – dedi.


5RABBİ oña:
     – Kim Hainni öldürse, onıñ aqtımanı yedi qat alınacaqtır, – dedi.
     RABBİ, Hainge rastkelgen iç bir kim onı öldürmesin dep, oña nişan qoydı.16Soñ Hain RABBİniñ yüzü ögünden ketip, Edemden şarqta yatqan Nod memleketinde yerleşti. 



Posted by at
Labels: , , ,

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)