Qaraim languages and literatures and Karaism

Qaraim languages and literatures and its Archive Blog Qaraim Tili

QARAIM LANGUAGES AND LITERATURES ONLY

The Qaraim (Karaites) are a religious and cultural group made up of individuals who adhere to the tenets of the Old Testament of the Hebrew Scriptures alone. Their ethnic and religious roots have been a subject of ongoing discussions to the present day.

Over the centuries they have developed their own spiritual and secular literature, creating their own distinct dialects apart from the standard forms of the languages in the areas in which they've lived.

The question is still open as to whether these dialects can be considered independent languages, since they have their own written traditions. These dialects include: Qaraite Hebrew of Constantinople, Qaraite Turkic (several dialects of Crimea, Lithuania, Ukraine), Qaraite Arabic, Qaraite Aramaic, Qaraite Greek of Turkey and the Qaraite Persian dialects.

The number of literary works written in these dialects is enormous, and has hardly been explored. Due to the efforts of their religious opponents, such as the Pharisees, the Qaraim were labeled as an insignificant and unimportant sect.

Since the discovery of the Cairo Geniza, the Dead Sea Scrolls and the Avraham Ben Shemuel Firkovich collections, anthropologists and lingusts no longer consider the Qaraim as such anymore. Qaraim studies have become a hot topic in academic circles, but despite this recent revival of interest in the Qaraim, the linguistic and literary aspect of Qaraim culture remains largely unexamined. This blog is focused SOLELY upon research involving the examination and restoration of the LANGUAGES and LITERATURES of Qaraim.

Saturday, February 19, 2011

Karanhı Bulut-Tizidi ribbi Yosef uvlu Yeşuanın, Deraznadan.

Karanhı Bulut-Tizidi ribbi Yosef uvlu Yeşuanın, Deraznadan.

Karanhı bulut astrı korkunclu
Balkuvlu kuyasnı ol aplaydır.
Akıllı canım tuyup zavalın
Bu yat yer-suvda acı yılaydı.

Mana mıskınge kelgen zamanda
Raşa adamdan hecte aytmadı.
Kırımha kelip baz malahlarım,
Tişli yamandan saklavcularım,

Meni kahalga tınc keltirdiler,
Orunlarına kaytıp bardılar.
Raşa adamga bunda yoluktum;
Anar men tistim neden ki korktum.

Ki sibbasından keldim yamanga,
Katı zindanga ullu zamanga,
Sızlavlu ayda, bahca sarayda,
Han sarayında, sıncır boynumda.

Micva ahcası hepsi alındı,
Ki kolum bıla ol keltirdi.
Köp yılamaktan közlerim tundu,
Kistunmak bıla vay mana boldı.

Ki muftka ketti zahmet cekmegim,
Bunar sızlaydı canım, yiregim,
Kıynalhanımda acı zindanda
Necik bir garib bu yat yer-suvda.

Yohtur soruvcu, yakın kelivci,
Bu tar zamanımda yubatuvcu.
Kisencmen körme israellerni,
Siver dostlarnı, abaylarnı.

Ne vahtnı körsem kaysın yiraktan,
Kalmadı canım köp yılamaktan,
Ki kayrılıp ol barır isine,
Kelip yubatmas köz yumcuhuna,

Korkup dusmandan kamazlavcudan.
Tasetkey anı Tenri kahaldan!
Ne men aytırmen barsam yerime,
Kılmayın zehut hecte canıma?

Yalı isimnin bumodur? Tenrim?
Rasttır yolların, oldu fikirim.
Ancak bilemen ki bundiy vahtlar,
Avur zamanlar savhatsızlar,

Yazıhım icin mana yettiler,
Sezinden Senin tezce kettiler.
Halide, Tenrim, meni sahınhın,
Avur zindandan tezce cıharhın.

Hem kelnin hannın kayır yahsıha,
Ki suklanmahay kodeş ahcaha.
Körsin dusmanım, uyatlı bolsun,
Biyenc biyensin siver ulusun.

Yahsı televler yahsı canlıha,
Telehin, Tenrim, kunusuvcuha.
Cıharma meni katı zındandan
Ackın haznannı kökten da yerden

Hem hayifsinivcilerge meni.
Yetkirme tişli kerceklerimni,
Tirlikte meni kaytar ornuma,
Ulanlarıma hem dostlarıma.

Hayifsin, Tenrim, körip yasımnı,
Bosatkın bar ol yazıklarımnı.