Adamnıñ ilk günası
1 RABBİ yaratqan bütün tarla ayvanlarından yılan eñ ayneci edi. Yılan apaydan:
– Bu bağçanıñ bir türlü mahsulını aşamağa Alla sizge razılıq bermegeni doğrumı? – dep soradı.2Apay:
– Bizge mahsullarnı aşamağa mümkün, – dep cevap qaytardı.3– Amma Alla bizge: "Ölmemek içün, yalıñız bağçanıñ ortasında turğan terekteki mahsullarnı aşamañız ve toqunmañız bile oña", – dedi.
4– Olmaycaq şey! Ölmezsiñiz, – dedi yılan.
6Apay bu terekniñ mahsulları aşqa lâyıq, güzel, közge yahşı körüngenini ve bilgi vade bergenini kördi. O, mahsulnı üzdi ve aşadı. O mahsuldan yanında olğan aqayına da berdi. Aqayı da aşadı.7Olarnıñ közleri açıldı, ve olar, biri-biriniñ çıplaq olğanlarını körip, incir yapraqlarından özlerine bel quşanmaları yaptılar.
8Aqşam salqını tüşkeninen, Adem apayınen RABBİniñ bağça boylap yürgenini eşittiler ve, RABBİ olarnı körmesin dep, terekler artına saqlandılar.9RABBİ adamnı çağırıp, ondan:
– Qaydasıñ? – dep soradı.
10– Men Seniñ bağça boylap yürgeniñni eşittim ve çıplaq olğanım içün qorqıp saqlandım, – dep cevap qaytardı adam.
11– Sen çıplaq olğanıñnı saña kim ayttı? – dep soradı RABBİ. – Sen, Men mahsullarını aşamağa yasaq etken terekten aşamadıñmı?
12– Sen bergen apayıñ o mahsullarnı maña berdi, ve men aşadım, – dedi adam.
13RABBİ apaydan:
– Ne yaptıñ sen?! – dep soradı. Apay:
– Meni yılan aldatıp yoldan urdı, ve men aşadım, – dep cevap qaytardı.
No comments:
Post a Comment