Maçça-Yoksul ve Acı Ekmeği

Aharon Ben-Eliyahu (Sefer Keter Tora)'ya göre: Alimler Maçça'nın Yoksul ve Acı Ekmeği olarak tanımlanması ile ilgii çeşitli değişik açıklamalarda bulunmuşlardır. Bazıları manasının en fukaraların ekmeği olduğunu söylerler, çünkü bu kişiler daha çok bu ekmeği yerlerdi. Bazı kişiler, anlamının sindirim sistemini zayıflatan ekmek olduğunu söylediler. Hala bazıları derler ki bu ekmeğin seyahat için uygun olduğunu söylerler, Mikra, seyahat zorluğu ile bağlantılı kısmında bahsettiği gibi, "O, kuvvetimi yolun zorluğuna göre tabii etti (Teilim 102.24). Bu mayalanmamış ekmek ile ilgili sözlerle teyit edilmişti. "Acele içinde sen Mısır-Miçrayim diyarından çıktın." (Devarim 16.3).

Devarim-Qanunnıñ Tekrarı 1-8 (Crimean Karaite-Hebrew-English)

Moşe'niñ Nasiatları

Bu sözlerniñ episini Moşe butün Yisraelge Yarden ozenini keçmezden evel, Aravadaki sahrada, Qızıl deñiz ogünde, Paran ve Tofel, Lavan, Haçerot ve Di-Zahav yerlerinde ayta edi.

Horev yerinden Kadeş-Barnea şeerinece Seir dağlarından keçip ketken yolnıñ uzunlığı on bir kunlüktir.

40-ıncı yılı, 11-inci aynıñ birinci kunü Moşe Yisrael evlatlarına T-ñri'niñ olarğa butün emir etkenini tekrarladı.

Moşe, Heşbon şeerinde yaşağan amorlılarnıñ padişası Sihonnı ve, Aştarot ve Edrey şeerlerinde yaşağan, Başannıñ padişası olğan Ognı yeñgen edi. Endi ise Yarden ozeniniñ şarq yanında, Moav toprağında Moşe bu Qanunnı añlatıp başladı:



-T-ñrimiz olğan Ad.. Horev yerinde bizge boyle ayttı: Bu dağlarda yaşağanıñız yeter! Aman turıp, yolğa çıqıñız. Amorlılarnıñ dağlı toprağına ketiñiz, Aravada, dağlarda ve vadiyde, Negevde ve deñiz yalısında, Hanaanlılarnıñ toprağında ve Livanda, buyük Firat deryasınace yaşağan qomşu halqlarğa barıñız. Baqıñız, Men bu topraqñı endi sizge berdim. Ad.. bu yerlerni Avraham, Yiçaq, Yaakov ve dedeleriñizge ve olarnıñ evlatlarına bermege ant etti. Barıñız dai olarnıñ saipleri oluñız.

Моше'нинъ Насиатлары



Бу сёзлернинъ эписини Моше бутюн Йисраэльге Ярден озенини кечмезден эвель, Аравадаки сахрада, Къызыл денъиз огюнде, Паран ве Тофель, Лаван, Хачерот ве Ди-Захав ерлеринде айта эди.



Хорев еринден Кадеш-Барнеа шеэринедже Сеир дагъларындан кечип кеткен ёлнынъ узунлыгъы он бир кунлюктир.



40-ынджы йылы, 11-инджи айнынъ биринджи куню Моше Йисраэль эвлатларына Т-нъри'нинъ оларгъа бутюн эмир эткенини текрарлады.



Моше, Хешбон шеэринде яшагъан аморлыларнынъ падишасы Сихонны ве, Аштарот ве Эдрей шеэрлеринде яшагъан, Башаннынъ падишасы олгъан Огны енъген эди. Энди исе Ярден озенининъ шаркъ янында, Моав топрагъында Моше бу Къанунны анълатып башлады:





-Т-нъримиз олгъан Ад.. Хорев еринде бизге бойле айтты: Бу дагъларда яшагъанынъыз етер! Аман турып, ёлгъа чыкъынъыз. Аморлыларнынъ дагълы топрагъына кетинъиз, Аравада, дагъларда ве вадийде, Негевде ве денъиз ялысында, Ханаанлыларнынъ топрагъында ве Ливанда, буюк Фират дерьясынадже яшагъан къомшу халкъларгъа барынъыз. Бакъынъыз, Мен бу топракънъы энди сизге бердим. Ад.. бу ерлерни Аврахам, Йичакъ, Яаков ве деделеринъизге ве оларнынъ эвлатларына бермеге ант этти. Барынъыз даи оларнынъ саиплери олунъыз.





א אֵלֶּה הַדְּבָרִים, אֲשֶׁר דִּבֶּר מֹשֶׁה אֶל-כָּל-יִשְׂרָאֵל, בְּעֵבֶר, הַיַּרְדֵּן: בַּמִּדְבָּר בָּעֲרָבָה מוֹל סוּף בֵּין-פָּארָן וּבֵין-תֹּפֶל, וְלָבָן וַחֲצֵרֹת--וְדִי זָהָב. 1 These are the words which Moses spoke unto all Israel beyond the Jordan; in the wilderness, in the Arabah, over against Suph, between Paran and Tophel, and Laban, and Hazeroth, and Di-zahab. ב אַחַד עָשָׂר יוֹם מֵחֹרֵב, דֶּרֶךְ הַר-שֵׂעִיר, עַד, קָדֵשׁ בַּרְנֵעַ. 2 It is eleven days journey from Horeb unto Kadesh-barnea by the way of mount Seir. ג וַיְהִי בְּאַרְבָּעִים שָׁנָה, בְּעַשְׁתֵּי-עָשָׂר חֹדֶשׁ בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ; דִּבֶּר מֹשֶׁה, אֶל-בְּנֵי יִשְׂרָאֵל, כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהוָה אֹתוֹ, אֲלֵהֶם. 3 And it came to pass in the fortieth year, in the eleventh month, on the first day of the month, that Moses spoke unto the children of Israel, according unto all that the LORD had given him in commandment unto them; ד אַחֲרֵי הַכֹּתוֹ, אֵת סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי, אֲשֶׁר יוֹשֵׁב, בְּחֶשְׁבּוֹן--וְאֵת, עוֹג מֶלֶךְ הַבָּשָׁן, אֲשֶׁר-יוֹשֵׁב בְּעַשְׁתָּרֹת, בְּאֶדְרֶעִי. 4 after he had smitten Sihon the king of the Amorites, who dwelt in Heshbon, and Og the king of Bashan, who dwelt in Ashtaroth, at Edrei; ה בְּעֵבֶר הַיַּרְדֵּן, בְּאֶרֶץ מוֹאָב, הוֹאִיל מֹשֶׁה, בֵּאֵר אֶת-הַתּוֹרָה הַזֹּאת לֵאמֹר. 5 beyond the Jordan, in the land of Moab, took Moses upon him to expound this law, saying: ו יְהוָה אֱלֹהֵינוּ דִּבֶּר אֵלֵינוּ, בְּחֹרֵב לֵאמֹר: רַב-לָכֶם שֶׁבֶת, בָּהָר הַזֶּה. 6 The LORD our God spoke unto us in Horeb, saying: 'Ye have dwelt long enough in this mountain; ז פְּנוּ וּסְעוּ לָכֶם, וּבֹאוּ הַר הָאֱמֹרִי וְאֶל-כָּל-שְׁכֵנָיו, בָּעֲרָבָה בָהָר וּבַשְּׁפֵלָה וּבַנֶּגֶב, וּבְחוֹף הַיָּם--אֶרֶץ הַכְּנַעֲנִי וְהַלְּבָנוֹן, עַד-הַנָּהָר הַגָּדֹל נְהַר-פְּרָת. 7 turn you, and take your journey, and go to the hill-country of the Amorites and unto all the places nigh thereunto, in the Arabah, in the hill-country, and in the Lowland, and in the South, and by the sea-shore; the land of the Canaanites, and Lebanon, as far as the great river, the river Euphrates. ח רְאֵה נָתַתִּי לִפְנֵיכֶם, אֶת-הָאָרֶץ; בֹּאוּ, וּרְשׁוּ אֶת-הָאָרֶץ, אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהוָה לַאֲבֹתֵיכֶם לְאַבְרָהָם לְיִצְחָק וּלְיַעֲקֹב לָתֵת לָהֶם, וּלְזַרְעָם אַחֲרֵיהֶם. 8 Behold, I have set the land before you: go in and possess the land which the LORD swore unto your fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob, to give unto them and to their seed after them.

Qanunnıñ Tekrarı 16:8-16:15 Aftalar Bayramı(Hıccı)-Şavuot

Qanunnıñ Tekrarı 16:8-16:15 Aftalar Bayramı(Hıccı)



Ozüñe yedi afta say. Pişken aşlıqnı oraqnen orıp başlağan vaqıtıñdan bu yedi aftanı say. O zaman T-ñriñ olğan Ad.. içün Aftalar Hıccı(Bayramı)nı yap. T-ñriñ olğan Ad.. saña nasıl bereket bergen olsa, istegiñe kore bahşışlarıñnı ketir ve T-ñrin olğan Ad..'nıñ ogünde şeñlen. Sen, oğluñ, qızıñ, hızmetçi aqaylarıñ ve apaylarıñ, siziñ yerleriñizde yaşağan Leviyliler, arañızda yat halqlardan olğanlar, oksüzler ve tul apaylar, Namı olsun dep, T-ñrin olğan Ad.. saylaycaq yerde şeñleniñiz. Miçrayimde qul olğanıñnı aqılıñda tut ve episi bu nizamnamelerni tut ve becer.



Къануннынъ Текрары 16:8-16:15 Афталар Байрамы(Хыджджы)

Озюнъе еди афта сай. Пишкен ашлыкъны оракънен орып башлагъан вакъытынъдан бу еди афтаны сай. О заман Т-нъринъ олгъан Ад.. ичюн Афталар Хыджджы(Байрамы)ны яп. Т-нъринъ олгъан Ад.. санъа насыл берекет берген олса, истегинъе коре бахшышларынъны кетир ве Т-нърин олгъан Ад..'нынъ огюнде шенълен. Сен, огълунъ, къызынъ, хызметчи акъайларынъ ве апайларынъ, сизинъ ерлеринъизде яшагъан Левийлилер, аранъызда ят халкълардан олгъанлар, оксюзлер ве тул апайлар, Намы олсун деп, Т-нърин олгъан Ад.. сайлайджакъ ерде шенъленинъиз. Мичрайимде къул олгъанынъны акъылынъда тут ве эписи бу низамнамелерни тут ве беджер.



ט שִׁבְעָה שָׁבֻעֹת, תִּסְפָּר-לָךְ: מֵהָחֵל חֶרְמֵשׁ, בַּקָּמָה, תָּחֵל לִסְפֹּר, שִׁבְעָה שָׁבֻעוֹת. 9 Seven weeks shalt thou number unto thee; from the time the sickle is first put to the standing corn shalt thou begin to number seven weeks. י וְעָשִׂיתָ חַג שָׁבֻעוֹת, לַיהוָה אֱלֹהֶיךָ--מִסַּת נִדְבַת יָדְךָ, אֲשֶׁר תִּתֵּן: כַּאֲשֶׁר יְבָרֶכְךָ, יְהוָה אֱלֹהֶיךָ. 10 And thou shalt keep the feast of weeks unto the LORD thy God after the measure of the freewill-offering of thy hand, which thou shalt give, according as the LORD thy God blesseth thee. יא וְשָׂמַחְתָּ לִפְנֵי יְהוָה אֱלֹהֶיךָ, אַתָּה וּבִנְךָ וּבִתֶּךָ וְעַבְדְּךָ וַאֲמָתֶךָ, וְהַלֵּוִי אֲשֶׁר בִּשְׁעָרֶיךָ, וְהַגֵּר וְהַיָּתוֹם וְהָאַלְמָנָה אֲשֶׁר בְּקִרְבֶּךָ--בַּמָּקוֹם, אֲשֶׁר יִבְחַר יְהוָה אֱלֹהֶיךָ, לְשַׁכֵּן שְׁמוֹ, שָׁם. 11 And thou shalt rejoice before the LORD thy God, thou, and thy son, and thy daughter, and thy man-servant, and thy maid-servant, and the Levite that is within they gates, and the stranger, and the fatherless, and the widow, that are in the midst of thee, in the place which the LORD thy God shall choose to cause His name to dwell there. יב וְזָכַרְתָּ, כִּי-עֶבֶד הָיִיתָ בְּמִצְרָיִם; וְשָׁמַרְתָּ וְעָשִׂיתָ, אֶת-הַחֻקִּים הָאֵלֶּה. {פ} 12 And thou shalt remember that thou wast a bondman in Egypt; and thou shalt observe and do these statutes.