Avraham Hagarnı ve Yişmaelni quvalay

Avraham Hagarnı ve Yişmaelni quvalay
     9 Mısırlı Hagar Avrahamga tapqan oğlan İshaqnıñ üstünden külgende, Sare bunı kördi de,

10 Avrahamge:
     – Bu qul apaynı oğlunen beraber quvala, çünki bu qul apaynıñ oğlu menim oğlum İshaq kibi vasiyet almaycaq, – dedi.
     11 Oz oğlu aqqında aytılğan bu laflar Avrahamni pek ğamlandırdı.12 Lâkin Alla Avrahamge böyle dedi:
     – Qul apayıñ ve oğluñ içün ğamlı olma. Sare saña ne aytsa, onı diñle, çünki İshaqtan çıqqanlar seniñ evlâtlarıñ adlanacaqlar.13 Hızmetçi apaynıñ oğlundan da halq asıl eterim, çünki o da, seniñ evlâdıñ.
     14 Avraham saba erte turıp, ötmek ve suvğa tolu meşin torba alıp, Hagarğa berdi ve onıñ omuzlarına qoydı. Oğlunı da oña berdi ve soñ oña: "Ket", – dedi. Hagar ketip, Beer-Şeva sahrasında dolaştı.15 Meşin torbadaki suv bitken soñ, Hagar oğlunı çalı tübünde qaldırdı.16 Ozü ise barıp, bir yay atışı uzaqlığında oturdı, çünki o: "Balanıñ ölecegini körmege istemeyim", – dedi. Oturıp, qıyamet qopardı ve ökür-ökür ağladı.
     17 Alla oğlannıñ sesini eşitti, ve Allanıñ Melegi kökten Hagarnı çağırıp, oña böyle dedi:
     – Ne oldı saña, Hagar? Qorqma. Alla oğlannıñ sesini o olğan yerinde eşitti.18Tur, oğlannı köter da, onı qoluñdan tut, çünki Men ondan büyük millet asıl etecegim.
     19 Alla onıñ közlerini açtı, ve Hagar suvu olğan quyunı kördi. Soñ barıp, meşin torbanı suvğa toldurdı ve oğlanğa içirdi. 20 Alla oğlannen edi. Bala östi, sahrada yaşadı ve yaydan atqan oqçu oldı.21O, Paran sahrasında yaşay edi. Anası oña Mısır toprağından apay aldı.